تأثیر سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی و صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دو رقم ریحان (ocimum basilicum l.) تحت تنش شوری

به منظور مطالعه تأثیر سالیسیلیک اسید بر خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی، غلظت برخی عناصر معدنی و جوانه زنی بذر دو رقم ریحان، پژوهشی در قالب دو آزمایش انجام گرفت. آزمایش اول بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه انجام شد. تیمار تنش شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مولار کلرید سدیم) همراه با آب آبیاری و تیمار سالیسیلیک اسید در سه سطح (0، 25/0 و 5/0 میلی مولار) و دو رقم ریحان سبز و بنفش بود. در آزمایش دوم که بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد، جوانه زنی دو رقم ریحان با همان سطوح شوری و سالیسیلیک اعمال شده در آزمایش اول، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار شوری تأثیر معنی داری بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک، مقدار برخی عناصر معدنی (کلر، سدیم و پتاسیم) و جوانه زنی بذر (درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه) داشت. با افزایش تنش شوری ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک بوته، وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه چه و ساقه چه، سطح برگ، سطح ویژه برگ، محتوای نسبی آب برگ، محتوای کلروفیل و کارتنوئید، پتاسیم، درصد و سرعت جوانه زنی بذر، به طور معنی داری کاهش یافت اما مقدار پرولین، کلر و سدیم و مقاومت روزنه ای افزایش یافت. کاربرد سالسیلیک اسید، رشد گیاه را در شرایط شوری بهبود بخشید. غلظت 5/0 میلی مولار سالسیلیک اسید تأثیر موثرتری بر صفات اندازه گیری شده داشت. براساس نتایج به دست آمده، ریحان بنفش رقم متحمل به شوری بود.